Biodanza is het levenswerk van Rolando Toro Araneda (Chili, 19 april 1924 – 16 februari 2010) en zijn nalatenschap aan de mensheid.

Hij was onderwijzer, medicus, psycholoog, medisch antropoloog, onderzoeker, dichter en kunstenaar. Hij heeft vele academische posten bezet, waaronder de leerstoel van expressieve Psychologie aan de katholieke universiteit van Santiago in Chili.
In 2002 werd hij voorgedragen voor de Nobelprijs van de vrede.

Vanaf de jaren ’60 van de vorige eeuw ontwikkelde hij Biodanza. De noodzaak die hij daarvoor voelde, beschrijft hij zelf op de volgende manier:

“We zijn alleen te midden van collectieve chaos. Dat is de manier van aanwezig zijn terwijl we eigenlijk afwezig zijn. Door niet te kijken, niet te luisteren en de ander niet aan te raken, beroven hem bijna ongemerkt van zijn identiteit. We zijn wel in aanwezigheid van de ander, maar we doen alsof hij er niet is. Daardoor diskwalificeren we de ander bewust of onbewust. Dat is de ziekte van het Zelf.
Biodanza staat voor een andere visie. Ze wil een nieuwe manier van leven onderzoeken, waarbij onze gevoeligheid die ingeslapen is, gewekt wordt. De aanwezigheid van iemand vieren en voelen hoe betoverend het is om iemand echt te ontmoeten, is waarschijnlijk de enige gezonde mogelijkheid die voor ons openstaat.”
(uit: Biodanza, door Rolando Toro; uitgeverij de Zaak, 2009)

Inmiddels is Biodanza wereldwijd verbreid en wordt in meer dan 200 landen beoefend in heel Europa en Zuid Amerika, in Zuid-Afrika, Australië, Noord-Amerika en Japan.
In landen als Italië, Engeland, Duitsland en Portugal wordt Biodanza al jaren met succes toegepast in de gezondheidszorg, verslavingszorg en het onderwijs. Biodanza wordt daar zelfs vergoed door zorgverzekeraars als het gaat om stresspreventie, aandoeningen aan de luchtwegen en hartklachten.